Asch-experiment

Het Asch-experiment, uitgevoerd door de Poolse psycholoog Solomon Asch in de jaren 1950, is een beroemde studie in de sociale psychologie die de kracht van conformiteit binnen een groep onderzoekt. Het experiment toonde aan hoe sociale druk van de meerderheid ertoe kan leiden dat individuen een duidelijk incorrect antwoord accepteren en herhalen, zelfs als ze intern geloven dat het antwoord verkeerd is.

Opzet van het experiment

In het experiment werden deelnemers in een groep geplaatst met acteurs die waren geïnstrueerd om incorrecte antwoorden te geven op eenvoudige vragen over lijnlengtes. Bijvoorbeeld, aan de groep werd gevraagd welke van de drie vergelijkingslijnen (A, B, of C) dezelfde lengte had als de referentielijn. De juiste keuze was duidelijk zichtbaar, maar de ingehuurde acteurs in de groep kozen opzettelijk een incorrect antwoord.

Bevindingen

Asch ontdekte dat een aanzienlijk percentage van de echte deelnemers conformeerde aan de incorrecte meerderheidsbeslissing, ondanks dat het juiste antwoord duidelijk was. Dit toonde aan dat mensen bereid zijn om hun eigen perceptie van de realiteit aan te passen of te negeren onder de invloed van groepsdruk, om niet uit de groep te vallen of als anders te worden beschouwd.

Implicaties

Het Asch-experiment heeft belangrijke implicaties voor het begrijpen van ongeschreven regels en groepsdruk in sociale en professionele omgevingen. Het benadrukt hoe sterk de behoefte aan sociale acceptatie en het vermijden van conflict of afwijzing door een groep individueel gedrag en besluitvorming kunnen beïnvloeden. Dit fenomeen is relevant in discussies over hoe ongeschreven regels de dynamiek binnen teams en organisaties vormgeven, waarbij de neiging om te conformeren aan de groepsnormen, zelfs als deze niet expliciet zijn gedefinieerd of als individueel incorrect worden beschouwd, sterk aanwezig kan zijn.

On 22 February 2024   /   Cultuur