Wiener is vooral bekend om zijn theorie dat alle intelligente gedrag het resultaat is van feedbackmechanismen, die door machines gesimuleerd kunnen worden – een belangrijke stap richting de ontwikkeling van moderne kunstmatige intelligentie. Zijn werk had significante invloed op pioniers zoals John von Neumann en Claude Shannon, en op disciplines zoals engineering, systeemcontrole, computerwetenschappen, biologie, neurowetenschap, filosofie en de organisatie van de samenleving.
Zijn bijdragen zijn onder meer zijn werk aan Brownse beweging en aan de algemene harmonische analyse, wat hem in 1933 de Bôcher Prijs opleverde. Zijn ideeën waren vaak ingegeven door vragen van zijn engineeringcollega’s aan MIT, wat hem dreef om zijn werk aan Brownse beweging te generaliseren naar meer algemene stochastische processen. Deze werken hadden weer invloed op zijn studie naar harmonische analyse.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Wiener aan vuurcontrolesystemen voor luchtafweergeschut. De ideeën die hieruit voortkwamen, leidden tot de ontwikkeling van ‘Extrapolation, Interpolation, and Smoothing of Stationary Time Series’ (1949), wat hem vestigde als medeontdekker, samen met de Russische wiskundige A.N. Kolmogorov, van de theorie over de voorspelling van stationaire tijdreeksen. Dit werk introduceerde bepaalde statistische methoden in de regel- en communicatietechniek en had grote invloed in deze gebieden. Dit werk leidde hem ook tot het formuleren van het concept van cybernetica, een term die hij bedacht en die nu is ingeburgerd in begrippen zoals cyberspace.
Zijn invloedrijke boek ‘Cybernetics: or, Control and Communication in the Animal and the Machine’ uit 1948 maakte Wiener bekend in een veel bredere wetenschappelijke gemeenschap. Cybernetica is interdisciplinair van aard en wordt vandaag de dag gebruikt in de besturingstheorie, automatiseringstheorie en computerprogramma’s om veel tijdrovende berekeningen en besluitvormingsprocessen te verminderen die voorheen door mensen werden gedaan. Wiener bleef werken aan cybernetica, filosofeerde erover en propageerde het voor de rest van zijn leven, terwijl hij zijn onderzoek op andere wiskundige gebieden voortzette.
Norbert Wiener overleed op 18 maart 1964 in Stockholm, maar zijn invloed leeft voort. Zijn werk en de concepten die hij introduceerde, blijven van fundamenteel belang en zijn verweven in hedendaagse wiskunde, wetenschap en technologie. Zijn bijdragen aan de wereld van wetenschap en technologie blijven een standaard voor hoe we complexe systemen begrijpen en beïnvloeden.