John Hattie, geboren in 1950, is momenteel professor in onderwijs en directeur van het Melbourne Education Research Institute aan de Universiteit van Melbourne in Australië. Hij is sinds maart 2011 in deze functie werkzaam. Voorheen was hij professor in het onderwijs aan de Universiteit van Auckland, de Universiteit van North Carolina in Greensboro, en de Universiteit van West-Australië.
Hattie is beroemd geworden door zijn boek ‘Visible Learning’, gepubliceerd in 2008, waarin hij de resultaten samenvat van meer dan 800 meta-analyses over de invloed van verschillende factoren op schoolprestaties. Zijn werk heeft een diepgaande invloed gehad op het onderwijsbeleid en de onderwijspraktijk over de hele wereld.
In “Visible Learning” identificeert Hattie verschillende sleutelfactoren die het leren beïnvloeden, zoals de kwaliteit van het onderwijs, de betrokkenheid van de leerlingen, en de thuisomgeving. Hij introduceerde het concept van de ‘effectgrootte’ als een manier om de impact van verschillende invloeden in het onderwijs te meten en te vergelijken. Hattie’s werk wordt zowel gevierd voor zijn uitgebreide analyse en bruikbaarheid in het verbeteren van onderwijsmethoden, als bekritiseerd voor methodologische beperkingen en interpretaties. Desondanks blijft het een invloedrijk werk in de wereld van het onderwijs.
John Hattie’s onderzoek naar feedup, feedback, en feedforward heeft aanzienlijke inzichten opgeleverd over hoe deze elementen de leerervaring en prestaties van studenten beïnvloeden.
Feedup verwijst naar het proces waarbij leerdoelen en verwachtingen duidelijk worden gemaakt aan de leerlingen. Hattie benadrukt het belang van het hebben van duidelijke, begrijpelijke en uitdagende doelen, zodat leerlingen weten waar ze naartoe werken. Dit helpt hen om hun inspanningen en aandacht te richten en bevordert een doelgerichte leerhouding.
Feedback is een van de meest krachtige invloeden op leren en prestaties, volgens Hattie. Hij stelt dat effectieve feedback specifiek, tijdig en gericht moet zijn op het verbeteren van taken en processen, en niet alleen op het prijzen of bekritiseren van de leerling als persoon. Goede feedback informeert leerlingen over wat ze correct doen, waar ze zich kunnen verbeteren, en hoe ze verder kunnen gaan in hun leerproces. Het gaat om het geven van informatie die leerlingen helpt om hun begrip en vaardigheden te ontwikkelen.
Feedforward, ten slotte, gaat over het bieden van informatie en begeleiding over wat de volgende stappen moeten zijn. Dit omvat adviezen voor toekomstige taken of projecten, gebaseerd op de huidige prestaties en vaardigheden van de leerling. Feedforward kijkt dus vooruit en helpt leerlingen om zichzelf te verbeteren door te focussen op toekomstige mogelijkheden en acties.
In zijn geheel heeft Hattie’s onderzoek benadrukt dat deze drie componenten – feedup, feedback, en feedforward – essentieel zijn voor effectief onderwijs en leren. Ze vormen een continu proces waarbij leerlingen duidelijke doelen hebben, constructieve feedback krijgen over hun huidige werk, en begeleiding ontvangen over hoe ze verder kunnen verbeteren. Deze benadering bevordert niet alleen de academische prestaties, maar ondersteunt ook de ontwikkeling van zelfregulerende vaardigheden en een positieve leerhouding bij leerlingen.
Verified content: alle content op deze website is grondig gecheckt op betrouwbaarheid. Ieder model is voorzien van een bondige uitleg, praktisch toepasbare tools en sjablonen of tips voor boeken en artikelen: managementmodellensite is dé site voor praktisch toepasbare informatie over modellen.